പൂവായ്‌ നീ വിരിഞ്ഞ നേരം
ഇലയായ്‌ പൊഴിഞ്ഞത്‌ ഞാന്‍.
മന്ദഹാസത്തിന്‍ പീഠഭൂമിയില്‍
ശയ്യയൊരുക്കി നീ ശയിക്കുമ്പോള്‍
വാക്കുകളുടെ കനല്‍ച്ചൂടില്‍
പൊള്ളിപ്പിടഞ്ഞത്‌ ഞാന്‍.
നിറവസന്തത്തിന്‍ സമൃദ്ധിയായ്‌ നീ,
ഗ്രീഷ്മത്തിന്‍ വറുതിയായ്‌ ഞാന്‍
ഒരു മൂര്‍ഛയുടെ വേഗതാളത്തില്‍ നീ,
വേര്‍പിരിയലിന്നനിവാര്യതയില്‍ ഞാന്‍...
ഒടുവില്‍ ചെന്നിനായകം തേടി നീയലഞ്ഞ നാള്‍
ഭ്രൂണഹത്യ ചെയ്യാതിരുന്നതിന്‍ വ്യഥയുമായ്‌ ഞാന്‍ !!!!
ഇലയായ്‌ പൊഴിഞ്ഞത്‌ ഞാന്‍.
മന്ദഹാസത്തിന്‍ പീഠഭൂമിയില്‍
ശയ്യയൊരുക്കി നീ ശയിക്കുമ്പോള്‍
വാക്കുകളുടെ കനല്‍ച്ചൂടില്‍
പൊള്ളിപ്പിടഞ്ഞത്‌ ഞാന്‍.
നിറവസന്തത്തിന്‍ സമൃദ്ധിയായ്‌ നീ,
ഗ്രീഷ്മത്തിന്‍ വറുതിയായ്‌ ഞാന്‍
ഒരു മൂര്‍ഛയുടെ വേഗതാളത്തില്‍ നീ,
വേര്‍പിരിയലിന്നനിവാര്യതയില്‍ ഞാന്‍...
ഒടുവില്‍ ചെന്നിനായകം തേടി നീയലഞ്ഞ നാള്‍
ഭ്രൂണഹത്യ ചെയ്യാതിരുന്നതിന്‍ വ്യഥയുമായ്‌ ഞാന്‍ !!!!
0 Responses
Post a Comment
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
